...υπάρχουν παντού στην Αιγαιοπελαγίτικη Ελλάδα.
Εγώ συνάντησα μία τέτοια, στην Αγία Ερμιόνη της Χίου...
Σας ευχαριστούμε που είστε εκεί....
Εγώ συνάντησα μία τέτοια, στην Αγία Ερμιόνη της Χίου...
Είναι η 85χρονη Ερμιόνη Μεσολογγίτη, γέννημα θρέμμα του ομώνυμου γραφικού ψαροχωριού της νοτιανατολικής Χίου που εδώ και εφτά μήνες έχει γίνει "πρώτη γραμμή" υποδοχής προσφύγων και μεταναστών που "ξεβράζονται" στοιβαγμένοι πάνω σε βάρκες - φέρετρα, προερχόμενοι από τα απέναντι τουρκικά παράλια..
Η γιαγιά Ερμιόνη, δεν δίστασε και αυτή την φορά να ανοίξει το φτωχικό της, για να βρει ζεστό καταφύγιο, μία 18χρονη μητέρα από την Συρία που είχε γεννήσει το παιδί της, μόλις πριν δέκα ! ημέρες, απέναντι στο Τσεσμέ και το κουβάλαγε μαζί με το δίχρονο αδελφάκι του πάνω στο πλωτό φέρετρο που έφθασε στο λιμανάκι της Αγίας Ερμιόνης με μηδενική θερμοκρασία τα ξημερώματα της Τετάρτης 20 του Γενάρη μαζί με 50 ακόμη σοκαρισμένους και ξεπαγιασμένους συμπατριώτες της.
Τα μέλη της "Ομάδας Αλληλεγγύης Αγίας Ερμιόνης" ,όμως ήταν εκεί. Παρούσες και παρόντες όπως κάνουν, μέρα και νύχτα, από τον Ιούνη, που άρχισαν οι πρώτες "βάρκες" να φθάνουν στις αυλές των σπιτιών τους.
Η διαπίστωση οτι ανάμεσα σε αυτή την "φουρνιά αφίξεων" υπήρχε και ένα βρέφος μόνο δέκα ημερών, σήμανε συναγερμό...
Με άμεση προτεραιότητα φρόντισαν η 18χρονη μητέρα, το βρέφος και το δίχρονο αδελφάκι του, να απαλλαγούν από τα βρεγμένα ρούχα τους και να φορέσουν στεγνά και ζεστά.
Αμέσως μετά η γιαγιά Ερμιόνη, άνοιξε το πατρογονικό της σπίτι που απέχει λίγα μέτρα από το σημείο υποδοχής, για να βρει καταφύγιο η οικογένεια μέχρι να έρθει το λεωφορείο που θα οδηγούσε όλη την "φουρνιά' στο κέντρο ταυτοποίησης στα Ταμπάκικα της πόλης της Χίου.
Ζεστή αγκαλιά και ανακούφιση για την νεαρή μητέρα το "παλάτι" της γιαγιάς Ερμιόνης.
Μετά από ώρες απίστευτης ταλαιπωρίας και θανάσιμης περιπέτειας στην παγωμένη νύχτα και το απρόβλεπτο Αιγαίο, μπόρεσε με ασφάλεια να κάνει αυτό που θεωρούν αυτονόητο εκατομμύρια μητέρες στον πλανήτη.
Να θηλάσει το μωρό της...
Όμως, η γιαγιά Ερμιόνη, έχει μεταδώσει το μεγαλείο της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς και στα παιδιά και στα εγγόνια της.
Η κόρη της, η Μαρία Μεσολογγίτη, εδώ και εφτά μήνες, έχει ξεχάσει τι θα πει προσωπική και οικογενειακή ζωή και έχει αφιερώσει τα πάντα στην περίθαλψη των προσφύγων.
Νυχθημερόν, ψυχή και καρδιά μαζί με την Φρόσω, την Ρούλα, την Σιλβί και την Φαίη να απαλύνουν τον πόνο και την φρίκη που βιώνουν οι συνάνθρωποι τους, που ο πόλεμος και οι επιλογές της "πολιτισμένης Δύσης" τους οδήγησε στις αυλές τους.
Σύντροφος, της Μαρίας Μεσολογγίτη, ο Στέλιος Κουϊμάνης.
Ναυτικός το επάγγελμα.
Γνώριζε τις "δραστηριότητες" της συντρόφου του εδώ και καιρό και την ενθάρρυνε στις τηλεφωνικές τους επικοινωνίες.
Ξεμπάρκαρε πριν 20 ημέρες και έπεσε και αυτός με τα "μούτρα" στην υπόθεση της υποδοχής των προσφύγων.
Δεν διαμαρτυρήθηκε, όταν γυρίζοντας από το μπάρκο στο σπίτι του, δεν βρήκε εσώρουχα, κάλτσες και παπούτσια...
Η Μαρία τα είχε διαθέσει όλα στους πρόσφυγες...
Ο Στέλιος Κουϊμάνης, ίσως το νεότερο μέλος της "Ομάδας Αλληλεγγύης Αγίας Ερμιόνης", είναι εκεί πάντα.
Αυτός ξημεροβραδιάζεται με τα κιάλια στα χέρια για να εντοπίσει βάρκα-φέρετρο και να ειδοποιήσει όλους τους άλλους.
Αυτός κρατάει την "τάξη", ώστε να εξυπηρετηθούν πρώτα τα γυναικόπαιδα.
Αυτός βοηθάει τον Καπετάν Γιώργη και τον Καπετάν Μανώλη σε όλες τις κατασκευαστικές δουλειές που απαιτούνται για τις εγκαταστάσεις της υποδοχής.
Τέλος, αυτός όταν δεν μπορεί να συνεννοηθεί με τους πρόσφυγες τι νούμερο παπουτσιού φοράνε για να τους δώσει στεγνά, δεν διστάζει να προτείνει την παλάμη του για να γράψουν το νούμερο που θέλουν....
Σαν επίλογος, μια φωτογραφία, από το σπίτι - παλάτι της γιαγιάς Ερμιόνης και της απίστευτης οικογένειάς της...
Σας ευχαριστούμε που είστε εκεί....