Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΡΕΖΟΥΛΗΣ.
Μέλος της "Ομάδας Αλληλεγγύης Αγ. Ερμιόνης" στην Χίο, "πρώτη γραμμή' υποδοχής και περίθαλψης προσφύγων:
Κυριακή 21/2/162
" ΕΠ' ΑΥΤΟΦΩΡΩ
Μια ακόμα τραγωδία…
ΜΕ ΝΕΚΡΟ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΟ
Δυστυχώς έμελλε να το ζήσουμε κι αυτό και ήταν το πιο συγκλονιστικό μέχρι τώρα και μας έκοψε κυριολεκτικά τα γόνατα καθώς ένα δάκρυ κυλούσε στα μάγουλά μας…
Ένα ακόμα νεκρό προσφυγόπουλο, ηλικίας 2 ετών περίπου…
Με σκηνές αλλοφροσύνης να ξετυλίγονται στο λιμανάκι της Αγίας Ερμιόνης και η ησυχία της νύχτας να ξεσκίζεται με τις σπαρακτικές κραυγές της μάνας και κάποιων άλλων συγγενών και να σου ματώνουν την καρδιά.
Και πώς να συγκρατηθείς και πώς να δείξεις ψυχραιμία μπροστά σε μια τέτοια τραγωδία…
Το φουσκωτό υπερφορτωμένο, ως συνήθως, μπήκε κανονικά στο λιμανάκι κατά τις 8 το βράδυ και τίποτα δεν προμηνούσε αυτό που θα ακολουθούσε.
Μετά από κάποιες μανούβρες κατάφερε και «έδεσε» και άρχισαν να βγαίνουν οι πρόσφυγες…
Κάποια στιγμή βγήκε μπροστά μου μια μάνα Αφγανή με ένα παιδί στην αγκαλιά που το είχε σκεπασμένο με κουβέρτα για να το προφυλάσσει.
Μόλις πάτησε στη στεριά ανασήκωσε την κουβέρτα και έβαλε τι σπαρακτικές φωνές καθώς είδε ότι το παιδί της δεν ανάπνεε…
Και καταλαβαίνετε τι ακολούθησε…
Κάποιοι από τους ξένους εθελοντές, το έβαλαν κάτω και άρχισαν να του κάνουν μαλάξεις και να του δίνουν το φιλί της ζωής…
Σε λίγο ήρθαν οι Βάσκοι εθελοντές με το εξοπλισμένο και με ιατρικά βανάκι τους και το έβαλαν μέσα για να δουν τι μπορούν να κάνουν…
Στις 8. 30 ήρθε το ασθενοφόρο και το παρέλαβε…
Και στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Μάλλον από ασφυξία…
Από τον φοβερό συνωστισμό μέσα στο φουσκωτό, από την υπερπροστασία της μάνας; Ποιος ξέρει…
Συνειδητά δεν έβγαλα καμία φωτό από τις χτεσινές αφίξεις ούτε βέβαια από τις σκηνές που διαδραματίστηκαν με το νεκρό παιδί…
Δεν μπορείς και δεν έχεις τέτοιο δικαίωμα.
Ένα παιδί που ήταν πολύ άτυχο, πριν προλάβει να φτάσει στη «γη της επαγγελίας» από τον μια φορά κι έναν καιρό ειρηνικό τόπο του που τα συμφέροντα των μεγάλων ήταν η αιτία να τον εγκαταλείψουν οι κάτοικοί του…"
Μέλος της "Ομάδας Αλληλεγγύης Αγ. Ερμιόνης" στην Χίο, "πρώτη γραμμή' υποδοχής και περίθαλψης προσφύγων:
Κυριακή 21/2/162
" ΕΠ' ΑΥΤΟΦΩΡΩ
Μια ακόμα τραγωδία…
ΜΕ ΝΕΚΡΟ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΟ
Δυστυχώς έμελλε να το ζήσουμε κι αυτό και ήταν το πιο συγκλονιστικό μέχρι τώρα και μας έκοψε κυριολεκτικά τα γόνατα καθώς ένα δάκρυ κυλούσε στα μάγουλά μας…
Ένα ακόμα νεκρό προσφυγόπουλο, ηλικίας 2 ετών περίπου…
Με σκηνές αλλοφροσύνης να ξετυλίγονται στο λιμανάκι της Αγίας Ερμιόνης και η ησυχία της νύχτας να ξεσκίζεται με τις σπαρακτικές κραυγές της μάνας και κάποιων άλλων συγγενών και να σου ματώνουν την καρδιά.
Και πώς να συγκρατηθείς και πώς να δείξεις ψυχραιμία μπροστά σε μια τέτοια τραγωδία…
Το φουσκωτό υπερφορτωμένο, ως συνήθως, μπήκε κανονικά στο λιμανάκι κατά τις 8 το βράδυ και τίποτα δεν προμηνούσε αυτό που θα ακολουθούσε.
Μετά από κάποιες μανούβρες κατάφερε και «έδεσε» και άρχισαν να βγαίνουν οι πρόσφυγες…
Κάποια στιγμή βγήκε μπροστά μου μια μάνα Αφγανή με ένα παιδί στην αγκαλιά που το είχε σκεπασμένο με κουβέρτα για να το προφυλάσσει.
Μόλις πάτησε στη στεριά ανασήκωσε την κουβέρτα και έβαλε τι σπαρακτικές φωνές καθώς είδε ότι το παιδί της δεν ανάπνεε…
Και καταλαβαίνετε τι ακολούθησε…
Κάποιοι από τους ξένους εθελοντές, το έβαλαν κάτω και άρχισαν να του κάνουν μαλάξεις και να του δίνουν το φιλί της ζωής…
Σε λίγο ήρθαν οι Βάσκοι εθελοντές με το εξοπλισμένο και με ιατρικά βανάκι τους και το έβαλαν μέσα για να δουν τι μπορούν να κάνουν…
Στις 8. 30 ήρθε το ασθενοφόρο και το παρέλαβε…
Και στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Μάλλον από ασφυξία…
Από τον φοβερό συνωστισμό μέσα στο φουσκωτό, από την υπερπροστασία της μάνας; Ποιος ξέρει…
Συνειδητά δεν έβγαλα καμία φωτό από τις χτεσινές αφίξεις ούτε βέβαια από τις σκηνές που διαδραματίστηκαν με το νεκρό παιδί…
Δεν μπορείς και δεν έχεις τέτοιο δικαίωμα.
Ένα παιδί που ήταν πολύ άτυχο, πριν προλάβει να φτάσει στη «γη της επαγγελίας» από τον μια φορά κι έναν καιρό ειρηνικό τόπο του που τα συμφέροντα των μεγάλων ήταν η αιτία να τον εγκαταλείψουν οι κάτοικοί του…"